مجاهدان و فرزندان وطن پرچم های پیروزی را به عنوان چراغ راه در سراسر میهن نصب کردند

دمشق-سانا

هفتاد و ششمین سالروز استقلال سوریه و خروج استعمار فرانسه در حالی فرا می رسد که بلای تروریسم به لطف قهرمانی ارتش عربی سوریه در آستانه افول است.

قهرمانان ارتش، نوه های سازندگان استقلال و حاملان پرچم وطن هستند كه با جنگ تروريستي به سرکردگی استعمارگران جدید غربی و در راس آنها ايالات متحده آمريكا مقابله می كنند.

سوری هایی که معانی استقلال را در دل خود دارند و به فرزندانشان از فداکاری های بزرگ نیاکان خود می گویند، امروز به لطف صبر، تلاش و اراده در برابر تروریسم و ​​سازندگان آن و تمام ابزارهای مزدوران آن ثابت قدم هستند.

قهرمانان ارتش دلاور ما در نبردهای عزت و دلاوری حماسه های قهرمانی و فداکاری را رقم زده و همچنان می زنند.

وحدت ملی در سوریه توسط مجاهدین وطن پرست واقعی که با شرافت و صداقت با استعمار فرانسه جنگیدند پایه گذاری شد.

اولین ثمره وحدت ملی در آن زمان، از بین بردن نزاع هایی بود که استعمار می کوشید بین فرزندان میهن ایجاد کند و مجاهدین سوری به رهبری شیخ صالح العلی، ابراهیم هنانو، حسن الخراط، محمد العیاش و دیگران به سرعت به استعمار پاسخ دادند.

سوریها با رد هشدار گورو در 14 ژوئه سال 1920، بیش از پیش برای استخدام در ارتش و مقابله با نیروهای اشغالگر فرانسوی از خود شتاب نشان دادند.

مقاومت سوریه در برابر نیروهای اشغالگر فرانسوی افزایش یافت و نبرد میسلون رخ داد که در آن یوسف العظمه وزیر جنگ وقت و صدها از همرزمانش به شهادت رسیدند.

شیخ صالح علی نیز از اولین روز استقرار نیروهای قیمومیت فرانسه در سواحل سوریه در سال نوامبر 1918 با آنها مقاومت کرد و انقلاب او در کوهستان های منطقه ساحلی تا ژوئیه 1922 حدود چهار سال به طول انجامید که در آن انقلابیون نبردهای افتخارآمیزی کرده و خسارات زیادی به فرانسوی ها وارد کردند.

در سال 1925 انقلاب بزرگ سوریه به رهبری سلطان پاشا الاطرش رخ داد و شهرها و مناطق مختلف سوریه را فرا گرفت.

مجاهد سلطان پاشا الاطرش در 21 ژوئیه 1925 انقلاب را علیه استعمارگران اعلام کرد، شروع به حملات نظامی به نیروهای فرانسه کرد و ساختمان کمیساریایی فرانسه در صلخد را به آتش کشید و آن را آزاد کرد. وی سپس نبردهای زیادی را انجام داد که در آن فرانسوی ها متحمل خسارات سنگین شدند.

ضربات دردناک مقاومان به استعمارگران در منطقه شرقی به رهبری محمد بیک العیاش و فوزی القوقجی در حماه و حسن الخراط در دمشق و غوطه آن به حماسه های ملی جاودانه تبدیل شد که با خون شهدای سوریه نوشته شده بود. این حماسه ها با کسب استقلال در 17 آوریل 1946 به اوج خود رسید.

مبارزه سوری ها به مقابله با استعمار قدیمی ختم نشد، بلکه به مقابله با استعمار جدید در اشکال مختلف آن مانند هژمونی، تسلط، تحمیل قیمومیت و محاصره اقتصادی ادامه دارد.