برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب و سقوط رژیم… ارکستر سمفونیک سوریه برای شهدای سوریه و به افتخار آن نواخت

دمشق – سانا

در شبی آمیخته با هنر و امید، ارکستر سمفونیک ملی سوریه در سالن اپرای دمشق برای اولین بار پس از سقوط رژیم و پیروزی انقلاب، کنسرت موسیقی ویژه‌ای را با عنوان “برای شهدا و به افتخار سوریه” برگزار کرد. این کنسرت در چارچوب یک ابتکار داوطلبانه به منظور تأکید بر وحدت سوریه و فرزندانش از طریق زبان موسیقی که مرزها را درنوردیده و قلب‌ها را لمس می‌کند، برگزار شد.

آغاز کنسرت با قطعه “برای شهدا و به افتخار سوریه” بود که در نواهای آن روح ایثار، افتخار و احترام به خون شهیدانی که خونشان راه پیروزی انقلاب را هموار کرد، نهفته بود. پس از آن، ارکستر قطعه “گرداب” اثر موسیقیدان عاصم مکرم را نواخت که به عنوان ادای احترام صادقانه به انسان سوری که دچار ناپدید شدن اجباری شده بود، همراه با نمایش بصری تأثیرگذاری که رنج غیبت اجباری و امید بازگشت را به تصویر کشید، اجرا شد.

سپس ارکستر قطعه “سرنوشت” اثر بتهوون از سمفونی پنجم را نواخت که سفری از ملت سوریه را از ابتدای انقلاب، عبور از دردهای قتل، آوارگی و شکنجه، تا درخشش پیروزی و امید به تصویر کشید.

همچنین ارکستر قطعه “دو گام از فندق‌شکن” اثر چایکوفسکی را اجرا کرد که به عنوان پیامی خوش‌بینانه مبنی بر این بود که سوری‌ها با هم برای ساخت آینده‌ای شایسته خون شهیدان گام برمی‌دارند.

هر قطعه با نمایش بصری همراه بود که معانی عمیق موسیقی را تجسم می‌بخشید و بُعدی دیداری به تجربه افزود و پیام را به شکلی قوی‌تر منتقل کرد. کنسرت با پیام امیدی به پایان رسید: “با هم گام برمی‌داریم برای ساخت سوریه، برای فردایی که شایسته همه ماست.”

راما البرشا، نوازنده ویولا، به اهمیت این کنسرت به عنوان گامی برای احیای مؤسسات فرهنگی اشاره کرد و ابراز امیدواری کرد که موسیقیدانان سوری که در سال‌های گذشته کشور را ترک کرده‌اند، بازگردند. وی همچنین خواستار حمایت معنوی و مادی از موسیقیدانان شد تا بتوانند کنسرت‌های بزرگ‌تری ارائه دهند و هنرمندان عرب و خارجی را میزبانی کنند.

از سوی دیگر، آندره مقدسی، نوازنده ویولن، گفت: “این کنسرت بیانگر مشارکت ما در صحنه فرهنگی است و پیامی از خوش‌بینی است که آینده بهتر خواهد بود.” وی افزود: “برنامه متنوعی را انتخاب کردیم تا حالت انسانی را منعکس کند، از ادای احترام به شهدا تا قطعاتی که در بطن خود امید و پیروزی را حمل می‌کنند.”

این کنسرت صرفاً اجرای موسیقی نبود؛ بلکه بیش از آن بود… پیامی از امید و همبستگی بود و گامی به سوی ساخت آینده‌ای شایسته سوریه و مردم آن.