رئیس جمهور بشار الاسد: آنچه که امروز ما به آن نیاز داریم، تصمیم برای استفاده از ابزارها برای توقف کشتار، نسل‌کشی و پاکسازی نژادی است

ریاض – سانا

رئیس جمهور بشار الاسد در سخنرانی خود در اجلاس فوق العاده سران کشورهای عربی و اسلامی در ریاض بر ضرورت توقف فوری کشتار، نسل کشی و پاکسازی قومی که رژیم صهیونیستی انجام می دهد تأکید کرد و گفت: ما ابزار لازم را در اختیار داریم، هم به عنوان مردم و هم به عنوان دولت، هم به عنوان عرب و هم به عنوان مسلمانان، هم به عنوان کشورها و هم به عنوان مردم. آنچه که ما به آن نیاز داریم، تصمیم برای استفاده از این ابزارها است.

متن سخنان رئیس جمهور بدین شرح است:

عالجناب امیر محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی و عالیجنابان حاضران گرامی، سخن از حقوق مسلم فلسطینیان و لزوم پاسداشت آن یا از ایستادگی ستودنی لبنان و فلسطین و وظیفه ما در حمایت فوری از آنان و یا از مشروعیت مقاومت در هر دو کشور و آنچه از شرافت، بزرگی و تعالی در آن متجلی می شود و از اسطوره‌ هایی که فرماندهان شریف و رزمندگان دلاورش خلق کرده‌ اند به میان نخواهم آورد.

از نازیسم اشغالگران صهیونیست و جنایاتشان و موجودیت جعلی ‌شان و از تبدل غرب از حامی این رژیم و جنایاتش از بدو تاسیس تا شریک آشکار و مستقیم کنونی ‌اش سخنی نخواهم گفت چرا که این سخنان چیزی بر آنچه اکثر عرب و مسلمانان و بسیاری دیگر در جهان می‌دانند نخواهد افزود.

اما در مورد اجلاس امروز. سالی از گردهمایی گذشته گذشت، سالی که در آن ابراز انزجار و محکومیت کردیم.. سالی که جنایت همچنان ادامه یافت. آیا امروز گرد هم آمده‌ ایم تا گذشته ‌ای از یاد رفته و حوادثش را تکرار کنیم یا برای تغییر مسیر آینده و چشم‌اندازهایش؟ سال گذشته بر توقف تجاوز و حمایت از فلسطینیان تاکید کردیم اما حاصل آن ده‌ها هزار شهید و میلیون‌ها آواره در فلسطین و لبنان بود. در سال ۲۰۰۲ عرب طرح صلحی را ارائه دادند و پاسخ آن کشتار بیشتر فلسطینیان بود.

آنچه اکنون اولویت دارد، توقف کشتار، نسل‌کشی و پاکسازی نژادی توسط رژیم صهیونیستی است، در عین حال که تلاش برای احقاق حقوق مشروع مردم فلسطین نیز حائز اهمیت است.

در سال ۱۹۹۱ ما عرب تصمیم گرفتیم با شرکت در کنفرانس صلح مادرید، وارد بازی حسن نیت آمریکایی‌ها شویم. اما صلح ما، انگیزه‌ ای برای جنگ‌هایشان و مجوزی برای شهرک‌ سازی‌هایشان شد. این امر نه نشان از اشتباه در مسیر بلکه نشان از نقص در آماده ‌سازی ابزارها داشت. ابزار ما زبان بود و ابزار آنها «کشتار». ما «می‌گوییم» و آنها «عمل می‌کنند». ما صلح پیشکش می‌کنیم و خون می چینیم.

باقی ماندن نتایج بر وضع کنونی، مستلزم حفظ ابزارهای فعلی است. اما تغییر این نتایج که هدف مشترک ماست، نیازمند جایگزینی روش‌ها و سازوکارهای موجود است که بارها آزموده شده و بی‌نتیجه بوده‌اند. اگر بر سر اصول مطرح شده اتفاق نظر داریم، چگونه آن را در عمل پیاده کنیم؟ باید اهداف و نتایج مطلوب و ابزارهای موجود برای تحقق آنها و مخاطب اصلی خود را مشخص کنیم. این امر نیت را به عمل و طرح را به انجام و بیانیه را به واقع تبدیل می‌کند.

اهداف ما در قبال حقوق سلب ‌شده مردم فلسطین، از ابتدا برای همه ما روشن است. اما این حقوق چه ارزشی دارد وقتی که فلسطینیان از حق اساسی حیات محرومند؟ کدام حق در کدام نقطه از جهان و در کدام عرصه به کار مردگان می ‌آید؟

این بدان معناست که با وجود اهمیت تلاش برای احقاق حقوق مشروع، اولویت کنونی توقف کشتار، نسل‌کشی و پاکسازی نژادی است. به اعتقاد من، ما عرب و مسلمانان، چه مردم و چه دولت‌ها، ابزارهای لازم را در اختیار داریم و آنچه نیاز داریم، عزم و اراده برای استفاده از آنهاست، آن هم در صورت امتناع این رژیم از پذیرش مفاد بیانیه که البته قابل پیش‌بینی است. در آن صورت، باید گزینه‌های خود را مشخص کنیم. آیا بار دیگر خشمگین شویم؟ آیا محکوم کنیم؟ آیا به جامعه جهانی متوسل شویم یا تحریم کنیم؟ که البته این حداقلی از وظیفه ماست. برنامه اجرایی ما چیست؟

بدون چنین برنامه ‌ای، ما در حال تشویق به ادامه نسل ‌کشی و تبدیل شدن به شریک غیرمستقیم آن هستیم. ما با یک دولت به معنای قانونی آن روبرو نیستیم، بلکه با یک رژیم استعماری قانون ‌شکن روبرو هستیم. ما با یک ملت به معنای متمدن آن روبرو نیستیم، بلکه با  دسته ‌ای از شهرک‌ نشینان وحشی‌خو روبرویم که به توحش نزدیک‌ترند تا به انسانیت.

اینکه مشکل در دولت افراطی و بی ‌منطق فعلی و مردمی وحشت ‌زده از اتفاقات ۱۷ اکتبر سال گذشته است، صحیح نیست. همه آنها با یک تفکر ایدئولوژیک واحد عمل می ‌کنند، تفکری بیمارگونه که تشنه به خونریزی و مبتلا به توهم برتری است.  تفکری مبتلا به  اختلال شخصیت که از یک سو ظاهراً از نازیسم متنفر است و از سوی دیگر عاشق آن به عنوان  بخشی جدایی ‌ناپذیر از وجود خود است. مخاطب اصلی ما امروز آنها هستند و مشکل اصلی نیز همین است. مشکل ابزار را تعیین می‌کند و ابزار اساس موفقیت است. در اینجا جوهره و  اهمیت گردهمایی امروز ما نهفته است که امیدوارم  با اتخاذ تصمیمات درست به نتیجه مطلوب برسد. تا نشویم مانند کسی که با دزد به زبان قانون، با جنایتکار به زبان اخلاق و با آدمکش به زبان انسانیت سخن می ‌گوید. تا حسن نیت بار دیگر  موجب مرگ و  کشتار بیشتر مردم فلسطین و لبنان نشود، مردمی که  دهه‌ها بهای حسن نیت و سازوکارهای ناموجود را پرداخته ‌اند.  والسلام علیکم.