جدعه ابو فخر: شعر کلاسیک، دیوان اصیل شعر و نثر داستانی در دام ظلم

دمشق – سانا

شاعر “جدعه ابو فخر” واقع را با صداقت و احساس منعکس می‌کند و آن را در متن‌های خود به طور خودجوش ارائه می‌دهد تا در اجزای ساختارهای شعری با حرکت موسیقی، زیبایی‌شناسی تصویر و معنا همراه شود.

ابو فخر در گفتگو با سانا گفت: “شعر در من زنده است و مرا به سفری می‌برد که در آن تخیل بادبان‌هایی است که مرا به هر کجا که قلب و روحم دوست دارد می‌برد و در آن مسافت‌ها انبوهی است که هر چه اسب‌های شعر بیشتر به سوی آن می‌روند، طوفان بیشتری به وجود می‌آید و به آن چیزی که وجدانم می‌خواهد و استعدادم به دنبال آن است می‌رسد.”

ابو فخر افزود: “من زمانی که شعر به سراغم می‌آید برای نوشتن می‌روم، شعر ردای من است، هر وقت آن را در می‌آورم مرا می‌پوشاند و من کنترلی بر آن ندارم، زیرا وضعیتی را تحمیل می‌کند که مرا به دلیل تأثیری که می‌گذارم و در من و احساساتم منعکس می‌شود و آن را بر اساس دانشی که همیشه سعی می‌کنم از طریق مطالعه، پیگیری و اطلاع‌رسانی کسب کنم تا جدیدترین چیزها را ارائه دهم، بدون اینکه از معیارهای شعر اصیل دست بکشم.”

شاعر ابو فخر گفت: “من شعر کلاسیک می‌نویسم، زیرا این دیوان اصیل شعر است که نوید استعداد را می‌دهد و حضور و توانایی آن را ثابت می‌کند. همچنین نثر می‌نویسم، به خصوص اینکه نثر داستانی در دام ظلم گرفتار شده است، زیرا به هر کسی که دوست دارد خود را شاعر بنامد، عرضه می‌شود. و ما باید بدانیم که نوشتن آن کار آسانی نیست، زیرا نثر داستانی به عمق، جابجایی، نمادها و فرهنگ‌ها نیاز دارد تا به یک متن ادبی تبدیل شود.”

نقد واقعی به گفته ابو فخر، مدرسه‌ای است که نور را بر زیبایی می‌تاباند و با وجود اسناد روش‌مند به دور از حریم خصوصی و منافع، تفاوت بین آن و اشتباه را آشکار می‌کند و از چاپلوسی و احتیاط از افتادن در مشکلات مخرب فرهنگ و تقلیل آن خودداری می‌کند. شأن و ارزش ملی و تاریخی آن، به ویژه در زمینه شعر، زیرا دیوان و تاریخ امت است، زیرا شعر بیشترین قدرت بیان را دارد و نزدیکترین راه به ذهن مردم و تصویر محیط است.

شاعر ابو فخر گفت: “من در تمام زمینه‌های ادبی بر اساس انعکاس حالات جامعه و محیط نوشته‌ام، داستان، قطعه، ادبیات کودک و خاطره نوشته‌ام، زیرا شاعر واقعی توانایی نوشتن در هر ژانر ادبی را دارد.”

لازم به ذکر است که جدعه ابو فخر به تمام اشکال شعر می‌نویسد و معلم زبان عربی است که در روزنامه‌های سوری و عربی منتشر شده است. از جمله آثار شعری او می‌توان به “الحبیبة وصیه ومعتقلون بشبهة الحنین” اشاره کرد و در دیوان “ملوک یاسمین” با تعدادی از شاعران مشارکت داشته و کتاب‌هایی برای کودکان نوشته و در بسیاری از جشنواره‌ها شرکت کرده است.