متن کامل سخنرانی رئیس جمهور اسد درباره پیامدهای زلزله سوریه

دمشق-سانا

آقای بشار اسد در مورد پیادمدهای زلزله سوریه سخنرانی کرد.

متن کامل این سخنرانی به شرح زیر است:

هموطنان عزیز:

وطن خانه است… و پاسداری از آن بدون توجه به نوع و حجم چالش وبه صرف نظر از قابلیت ها کم یا زیاد باشد وظیفه است.این مساله را از همان لحظات اولیه زلزله منعکس شده است. واین احساس عمیق و همه جانبه نسبت به وطن وخانه سوریه از طرف اعضای یک خانواده، افراد و نهادها است. و این خیزش عظیم برای محافظت، نجات و کمک به برادران داغدیده خود در حلب، لاذقیه و حما غریب از ما نبود وما در طول جنگ سوریه در مراحل متعدد آن را را لمس کردیم، اما جامع تر و واضح تر بود ومهمتر بسیار رسا وبلیغ بود چرا که پس از گذشت 12 سال از جنگ وتبعات آن از محاصره ومرگ وتخریب وکمبود منابع در سطح ملی صورت گرفته است. اما با تمام سخت های آن جوهر وشعور وفکر ما نسبت به همدیگر ونسبت به وطن وخاک ومردم با همان مفاهیم وعادات ورسوم تغییر نکرده است.

و اگر این جنگ بسیاری از منابع ملی را از بین برده و توانایی های مقابله با بحران های بیشتر را تضعیف کرده است، همین جنگی است که به جامعه سوریه تجربه و توانایی انجام حرکت سریع و موثر را در اولین ساعات زلزله داد. . اما حجم آن فاجعه ووظایف محوله به ما بزرگتر از امکانات حاضر بود. اما انچه جامعه ما از جمله احاد مردم وموسسات انجام داد بزرگتر از ظرفیت های حاضر بود . نه تنها به علت جنگ ومحاصره بلکه چون سوریه هیچ وقت منطقه زلزله خیز وزلزله های مخرب در امتداد دو قرن ونیم نبود. نه تاسیسات وساختمان ها ونه موسسات وتجهیزات آماده پاسخگویی به تمام انواع سوانح طبیعی نبود ونقاط ضعف آن جز با پاسخگوی عالی وسریع موسسات دولتی ونهادهای جامعه مدنی وآحاد مردم جبران نمی شد از جمله داوطلبان در کار امداد و نجات، یا اهداکنندگان کمک های نقدی یا غیر نقدی، ساکنان یا خارج نشینان، با تمام توان تلاش کردند تا حقله محاصره را بشکند به هدف رساندن هر مقدار ممکن به برادران آسیب دیده است.  علاوه بر کمک های امدادی که از کشورهای برادر ودوست رسیده است.

با این حال، با توجه به تجربیات سایر کشورها در این زمینه، زلزله‌ها پیامدهای فوری و تأخیری دارند. چالش‌های خدماتی، اقتصادی و اجتماعی که در طول ماه‌ها و سال‌ها با آن مواجه خواهیم بود، اهمیتش کمتر از آنچه در روزهای اولیه با آن مواجه بودیم، نیست. و نیاز به تفکر، گفت‌وگو، وهمدلی متقابل و سازماندهی زیادی در بخش‌های مختلف دارد.لازم است به این پیامدها به‌عنوان یک مورد منفرد و منحصراً مرتبط با زلزله نگاه نکنیم، بلکه به‌عنوان یک مورد انباشته از جنگ و خرابکاری تروریستی و محاصره با اثرات آن و زلزله اخیر نگاه گنیم.

صحنه ممکن است پیچیده به نظر برسد، و ممکن است دشوار باشد که دلایلی که منجر به هر یک از مشکلات به طور جداگانه می شود، مشخص شود. اما از طرف دیگر، به ما فرصتی می دهد تا آن مشکلات انباشته شده را به شیوه ای منسجم حل کنیم. به این معنی است که ما از پرداختن به موارد منفی شرایط اضطراری، به افزودن نکات مثبت درمان جامع حرکت کنیم، یعنی توسعه و حرکت رو به جلو است، به جای ایستادن در جای خود در برابر بحران‌ها. این امر نمی‌تواند به یکباره اتفاق بیفتد، بلکه به عنوان اولویت‌ها با توجه به در دسترسی به توانایی‌ها و در مراحل زمانی است. اما آنچه مهم است داشتن چشم‌اندازی است که مبتنی بر اجماع ملی و مبتنی بر گفت‌وگوی گسترده باشد.

اما تا آن زمان باید با عواقب زلزله با توجه به توالی آنها برخورد کرد. پس از گذراندن مرحله امداد و نجات، تامین سرپناه های اضطراری و تامین مایحتاج اولیه غذا، پوشاک و دارو، که این کار تا الان انجام شده است. نهادهای دولتی ذیربط برای تامین مسکن موقت شروع به کار کرده اند تا در محله بعدی مسکن دائمی تامین شود. در حال حاضر، مطالعه ای برای ایجاد صندوقی برای حمایت از آسیب دیدگان با هدف حمایت از آنها تا زمان بازسازی در حال انجام است.

برادران عزیز:

هنگامی که جوامع در معرض انواع زمین لرزه ها، اعم از ، سیاسی، نظامی، فرهنگی، اجتماعی یا سایر زلزله های خشونت آمیز قرار می گیرند، از ثبات خود را مقداری به دلیل تکان خوردن ضوابط موسساتی واجتماعی، مانند قوانین و مقررات، مفاهیم، ​​آداب و رسوم و اخلاقیات، از دست می دهند این به نوبه خود منجر به پیدایش موارد منفی می شود. اما در مرحله بالقوه ومحدود به علت آن ضوابط می ماند.

اشتیاق و شتاب برای پرداختن به آن مظاهر که در بحران ها ظاهر می شود، لازم است، مشروط بر اینکه مبتنی بر حکمت و آگاهی باشد، نه مبالغه  وتوهم، بگذارید دنبال حقیقت بگردیم به جای شایعه سازی است که اگر بر صحنه های قهرمانی وفداکاری وایثار وهمبستگی وحماسه بدون حد که در ساعات اولیه بعداز زلزله دیدیم فائق بیاد پیام های ناامیدی به تمام کسانی که این صحنه متمایز انسانی را ساختند می فرستد.

از هرکسی که با آنچه از نظر مالی و اخلاقی در توان داشت، با یک حرف یا چیزی، برای تسکین این مصیبت دردناک تلاش کرد، از ساکنان و خارج نشینان، تشکر نمی کنیم، زیرا عشق ورزی به وطن، خدمت به آن و دفاع از آن وظیفه هر یک از ماست که نیازی به تشکر ندارد، بلکه به آنها می گوییم: ما به تو افتخار می کنیم و به تو می بالیم.

در میان رنج ودرد ما نسبت به قربانیان و افتخار ما به هموطنان، از یاد نمی بریم از تمام کشورهای که از همان ساعات اولیه فاجعه در کنار ما ایستادند از برادران عرب ودوستان قدردانی کنیم که کمک های امدای چه نقدی وغیر نقدی آنها تاثیر بسیار قابل توجه در تحکیم وتقویت مقابله ما با شرایط دشوار در اوقات سخت، داشته است

هموطنانم:

همه ما در این کشور، مسلمان و مسیحی، به خدا ایمان داریم.. ایمان به او یعنی ایمان به اراده اوست.. اراده او برای ما سرنوشتی است که ممکن است چیزهایی را برای ما به ارمغان آورد که دوست داریم و دیگری که از آنها متنفر باشیم.

و اگر ما در مقام کسانی نیستیم که حکمت الهی را نسبت به بلاها و نعمت هایی که به ما می رسد و اسباب آن را درک می کنند، قطعاً در مقام عبرت گرفتن هستیم و از آنها عبرت می گیریم.

بیایید به خدا ایمان بیاوریم و به وطن ایمان بیاوریم و به اراده ای که می تواند معجزه کند در زمانی که آن را در اختیار داریم باور کنیم تا سوریه برای فرزندانش عزیز، قوی به تاریخ خود، غنی به کرامت خود، و قادر به اراده خود باقی بماند.

خداوند از دست رفتگان ما را بیامرزد، مجروحان ما را شفا دهد و سوریه و مردم آن را از هر آسیبی حفظ کند.

والسلام علیکم ورحمه الله