عود، بخشی از حافظه و هویت سوریه است

دمشق-سانا

عود به عنوان “سلطان” سازهای شرقی به شمار می رود و بخشی ضروری از میراث فرهنگی ناملموس سوریه است که از اجداد به ارث رسیده است.

واژه عود واژه ای عربی به معنای (چوب) است. ساخت عود نیاز به مهارت و دقت دارد و در آن از چوب درختان گردو و سرو در رنگ های مختلف استفاده می شود.

این ساز هنوز هم در بسیاری از رویدادهای اجتماعی و فرهنگی حضور دارد و موسیقی آن توانست از نسلی به نسل دیگر منتقل شود و بدون از دست دادن اصالت خود پیشرفت کند.

عیسی عوض، کارشناس نگهداری سازهای زهی مؤسسه عالی موسیقی و محقق سازهای شرقی باستانی به سانا گفت: عود ابتدا در سوریه در قرن 15 قبل از میلاد ظاهر شد، در حالی که در قرن چهارم قبل از میلاد به فلسطین، شبه جزیره عربی و یونان باستان گسترش یافت و سپس به تمام کشورهای عربی رسید.

عوض افزود: یکی از مشهورترین سازندگان عود خانواده دمشقی النحات است.

وی در پایان گفت: آوای خوش، گرم و دلنشین عود دمشقی را از دیگر سازهای زهی مشابه متمایز می سازد.