خبرگزاری جمهوری عربی سوریه Syrian Arab News Agency
مقالات مشابهة
نیویورک-سانا
دکتر بشار الجعفري نماينده سوريه در سازمان ملل گفت حقيقت آنست که مشکلات انساني سوريه بدون اجراي قطعنامه های شوراي امنيت در مورد مبارزه با تروريسم به خصوص 2170 و 2178 و 2199 حل نمي شود.
الجعفری در جلسه شوراي امنيت براي بررسي اوضاع انساني در سوريه گفت که مبارزه با تروریسم نیاز به توقف کمک به تروریستهای “داعش” و “النصره” و “ارتش آزاد” از سوی ترکیه، قطر و عربستان و رژیم صهیونیستی دارد.
وی در ادامه گفت: یکماه قبل شورای امنیت داعش و النصره را به علت تخریب آثار تاریخی محکوم کرد اما از آنجا که برخی اعضا این مساله را جدی نگرفتند حادثه تخریب آثار تاریخی موزه موصل رخ داد و چند روز قبل هم صدها قطعه تاریخی در مزایده های علنی لندن به فروش رسید. اما جالب است که برخی اعضا همچنان بر ادامه سیاست نادرست خود در قبال سوریه اصرار دارند.
الجعفری گفت: همکار ما در سازمان ملل ادعا می کند که ارتش سوریه – با بشکه های انفجاری که در قاموس نظامی وجود ندارد – شهرها را بمباران می کند و این در حالی است که ارتش کشور همین همکار ما با بمب های هوشمند و کروز و سلاحهای بسیار مخرب اهداف تروریستها را در خاک کشور دیگر مورد اصابت قرار می دهد ولی برای ارتش همان کشور حقی در بمباران مواضع همان تروریستها قایل نیست.
الجعفری توضیح داد که یکسال از قطعنامه کمک انسانی به سوریه می گذرد اما مشکلات ادامه دارد، چرا؟ پس از مدتها انکار توسط برخی کشورها زمان آن رسیده است که آنها اعتراف کنند که علت بروز مشکلات انسانی در برخی نقاط اقدامات ترویستی گروههای مسلحی بوده است که از خارج حمایت می شده اند. واقعیت آنست که مناطق تحت کنترل گروههای تروریستی دچار مشکلات انسانی هستند که شاهد مثال آن شهر حلب است که سالها پس از بروز بحران همچنان شکوفاست، جز اینکه کشورهایی تروریستها را به داخل سوریه و حلب راهنمایی کرده اند تا مردم عادی را سپر خود قرار دهند. حقیقت آنست که مشکلات انسانی سوریه بدون اجرای قطعنامه های شورای امنیت در مورد مبارزه با تروریسم حل نمی شود.
نکته دوم آنکه آیا هدف واقعی برخی اعضا کمک به مردم سوریه است یا می خواهند از مشکلات انسانی به عنوان اهرم فشار بر حکومت سوریه بهره ببرند؟ اگر هدف کمک است باید اقداماتی صورت گیرد: اول حل مشکل تروریسم، دوم توقف اقدامات تحمیلی برخی از اعضای این شورا علیه مردم سوریه، مثلا اتحادیه اروپا هواپیماهای غیرنظامی سوریه را از سوختگیری منع کرده است. این اتحادیه حتی وزیر کمکهای انساندوستانه، وزیر برق و وزیر آشتی ملی سوریه را تحریم کرده است. سوم آنکه مسایل انسانی را نباید سیاسی کرد از جمله گزارشهایی که دبیر خانه سازمان ملل ارایه می دهد. مثلا گفته شده است که حکومت سوریه از رسیدن کمک به مناطق تحت محاصره جلوگیری می کند اما سوال آنجاست که چگونه این مناطق تحت محاصره اند که سلاح به آنها وارد می شود؟
نکته سوم اینکه چارچوب قانونی تقدیم کمکهای انسان دوستانه باید مشخص باشد. همه با اینکه کمک رسانی ها باید بر اساس قطعنامه های سازمان ملل باشد موافقیم. در همین قطعنامه کمک رسانی ها به شرط احترام به تمامیت ارضی و استقلال کشورها عنوان شده است.
نکته چهارم مشخص شدن راهها و روشهای کار است. برای جبران کاستی های گذشته باید برخی مسایل در نظر گرفته شود از جمله هماهنگی با دولت سوریه برای رسیدن کمک ها به مستحقان و جلوگیری از رسیدن آنها به دست گروههای مسلح، رساندن کمکها به افراد از داخل سوریه زیرا برخی اصرار دارند تا کمک ها از مرز وارد شده و به دست افراد برسد تا بدین وسیله بتوانند برنامه های مخفی خود را انجام دهند و تمامیت ارضی سوریه را نقض کنند ضمن اینکه ترکیه و سوریه از این فرصت بهره می برند تا به تروریستها اسلحه و مهمات برسانند. در عین حال باید کمبود کمکهای بین المللی جبران شود. این کمکها در سال 2014 فقط 48 درصد کل کمکها بوده و بقیه را دولت سوریه تامین کرده است اما کمک به تروریستها از سوی ترکیه، قطر و عربستان صد در صد اجرایی شده است.
الجعفری در نهایت اظهار داشت که گروههای مسلح مردم را آواره می کنند تا بر دولت سوریه فشار وارد کنند. در عین حال اردوگاه آوارگان را به مرکز آموزش تروریستها تبدیل کرده و در این راه از نوجوانان هم بهره می گیرند. دولت سوریه بار دیگر اعلام می کند که آماده بازگشت آوارگان به کشور است و می تواند مایحتاج آنها را تامین کند. در پایان تاکید می کنم که راه حل بحران سوریه، سیاسی و گفتگوی سوری- سوری و به دور از هرگونه دخالت خارجی است.
م.خ
