دمشق-سانا
دکتر بشار اسد رئیس جمهور سوریه تأکید کرد که ارتش سوریه هرگاه قصد ورود به منطقه مشخصی را داشته در این کار موفق بوده است، اما ارتش عربی سوریه نمیتواند در هر کیلومتر از اراضی این کشور حضور داشته باشد، این غیرممکن است.
دکتر بشار اسد در در گفتوگویی با مجله آمریکایی “فارن افرز” با اشاره به اینکه ملت سوریه تروریستها را رد کردند و حمایت روزافزون خود از دولت و ارتش را نشان دادند، گفت: ما پیشرویهایی را در طول 2 سال گذشته داشتهایم.
رئیس جمهور تأکید کرد: ما از همان آغاز، با هر طرفی درسوریه، وارد گفت و گو شدیم. وی افزود: آنچه در مسکو قرار است اتفاق بیفتد، مذاکرات درباره راه حل نیست؛ فقط آماده شدن برای کنفرانس است.
متن کامل گفت و گو:
سؤال اول:
من مایلم با سئوال درباره این جنگ شروع کنم. اکنون تقریبا چهار سال است که این جنگ ادامه دارد و شما از آمارها مطلع هستید: بیش از دویست هزار نفر کشته شده اند، یک میلیون نفر مجروح شده و بیش از سه میلیون سوری کشور را ترک کرده اند؛ این آماری است که سازمان ملل مطرح کرده است. نیروهای شما نیز تلفات سنگینی را متحمل شده اند. جنگ نمی تواند تا ابد ادامه داشته باشد. شما پایان آن را چطور می بینید؟
رئیس جمهور:
همه جنگ ها در دنیا با راه حلی سیاسی پایان یافته اند، زیرا خود جنگ راه حل نیست؛ جنگ یکی از ابزارهای سیاست است. از این رو جنگ با راه حلی سیاسی خاتمه می شود. این همان شیوه ای است که ما به اوضاع نگاه می کنیم. این قضیه در راس قرار دارد.
سؤال دوم:
شما فکر نمی کنید این جنگ به شکل نظامی خاتمه خواهد یافت؟
دکتر بشار اسد:
نه هر جنگی با یک راه حل سیاسی تمام می شود.
مردم سوریه هنوز از دولت سوریه و وحدت سوریه حمایت می کند
سؤال سوم:
کشور شما به شکلی فزاینده به سه کشور کوچکتر تجزیه می شود: یکی تحت کنترل دولت، دیگری تحت کنترل داعش و جبهة النصره، و سومی تحت کنترل مخالفان سنی و کرد سکولارتر. شما چطور می توانید سوریه را به وضعیت قبلی خود بازگردانید؟
دکتر بشار اسد:
در وهله اول، این تصویر درست نیست، زیرا شما نمی توانید درباره سه کشور کوچکتر صحبت کنید بی آنکه از مردمی که در این نواحی به سر می برند، سخنی به میان آورید. مردم سوریه همچنان با باور سوریه واحد زندگی می کنند؛ آنها هنوز از دولت حمایت می کنند. جناح هایی که شما از آنها نام بردید به عنوان اینکه کنترل برخی نواحی را در اختیار دارند، از یک ناحیه به ناحیه ای دیگر می روند و ثبات ندارند و مرزبندی چنین واضح که نیروهای مختلف را از هم جدا کند، وجود ندارد. گاهی آنها با هم یکی می شوند و حرکت می کنند. اما مسئله مهم درباره جمعیت است. جمعیت سوریه همچنان فارغ از اینکه از نظر سیاسی دولت را تایید می کند یا نه، از آن حمایت می کند. منظور من این است که آنها از دولت به عنوان نماینده سوریه واحد حمایت می کنند. از این رو مادامی که ما مردم سوریه را داریم که به وحدت اعتقاد دارند، هر دولتی و هر مقامی می تواند سوریه را وحدت ببخشد. اگر مردم به دو، سه یا چهار گروه تقسیم شوند، آنگاه هیچ کس نمی تواند کشور را منسجم کند. این تلقی ما از این قضیه است.
سؤال چهارم:
شما واقعا فکر می کنید سنی ها و کردها، هنوز به سوریه واحد اعتقاد دارند؟
رئیس جمهور:
اگر شما اکنون به دمشق بروید، شما می توانید تنوع جمعیتی موجود در کشور ما را که در کنار هم زندگی می کنند، ببینید. از این رو اختلافات در سوریه، بر مبنای مسائل فرقه ای یا قومی نیست. و حتی در ناحیه کردنشین، که شما از آن صحبت می کنید، ما دو طیف مختلف داریم: ما بیش از کردها، در این ناحیه عرب داریم. از این رو قضیه برخاسته از قومیت و مذهب نیست، بلکه درباره جناح هایی است که به شکل نظامی بر برخی نواحی خاص، کنترل دارند.
ما از همان آغاز، با هر طرفی در سوریه، وارد گفت و گو شدیم
سؤال پنجم:
یک سال قبل هم مخالفان دولت، هم دولت های خارجی، تاکید داشتند که شما باید به عنوان پیش شرط گفت و گوها، از قدرت کنار بروید. آنها دیگر چنین خواسته ای را مطرح نمی کنند. دیپلمات ها اکنون به یک راه حل موقت فکر می کنند که به شما امکان می دهد، جایگاه خود را حفظ کنید. همین امروز، نیویورک تایمز، مقاله ای داشت که درباره افزایش حمایت آمریکا از راهکارهای صلح روسیه و سازمان ملل بود. این مقاله به «عقب نشینی کامل غرب از مطالباتش درباره لزوم حذف فوری رئیس جمهور سوریه»، اشاره می کند. با توجه به این تغییر در نگرش غرب، آیا شما اکنون از راه حلی مبتنی بر مذاکراه که به تحولی سیاسی منتهی شود، استقبال می کنید؟
دکتر بشار اسد:
ما از همان آغاز، از این قضیه استقبال می کردیم. ما با هر طرفی درسوریه، وارد گفت و گو شدیم. منظور از طرف، حزب سیاسی نیست؛ این گفت و گو می تواند با حزب سیاسی، جریان فکری، یا برخی افراد باشد؛ این گفت و گو می تواند با هر نهاد سیاسی باشد. ما قانون اساسی را تغییر دادیم، ما با رویی گشاده با مسائل برخورد می کنیم. اما وقتی شما می خواهید کاری انجام دهید، اینکار درباره مخالفان یا دولت نیست، بلکه درباره مردم سوریه است. گاهی شما ممکن است اکثریتی داشته باشید که به هیچ یک از طرف ها تعلق ندارند. از این رو وقتی شما می خواهید تغییری ایجاد کنید، مادامی که شما از یک مشکل ملی صحبت می کنید، همه سوری ها باید در این مسیر حق اظهار نظر داشته باشند. وقتی شما گفت و گو دارید، این گفت و گو بین دولت و مخالفان نیست؛ این گفت و گو بین احزاب و نهادهای مختلف سوری است. این شیوه نگاه ما به گفت و گو است. این در وهله اول است. در وهله دوم، هر راه حلی که شما بخواهید به آن دست یابید، در نهایت باید از طریق همه پرسی، نزد مردم به رای گذاشته شود، زیرا شما از قانون اساسی و تغییر سیستم سیاسی یا هر آنچه نظیر آن، صحبت می کنید. پس باید به مردم مراجعه کنید.
سؤال ششم:
پس شما می گویید با هیچ نوع تغییر سیاسی موافقت نمی کنید مگر آنکه همه پرسی در حمایت از آن وجود داشته باشد؟
رئیس جمهور:
دقیقا، مردم باید تصمیم بگیرند نه هیچ کس دیگر.
باید گروه های ملی با عروسک دست ها را از هم تفکیک کنید
سؤال هفتم:
آیا این بدان معناست که هیچ مجالی برای مذاکره نیست؟
دکتر بشار اسد:
نه، ما به روسیه خواهیم رفت، ما در این مذاکرات شرکت خواهیم کرد، اما یک موضوع دیگر در اینجا وجود دارد: شما با چه کسی مذاکره می کنید؟ ما به عنوان یک دولت، نهادهایی داریم، ارتش داریم و نفوذ مثبت یا منفی داریم. اما افرادی که ما با آنها مذاکره می کنیم، نماینده چه کسانی هستند؟ این مسئله است. وقتی شما از مخالفان صحبت می کنید، این حرف باید معنا داشته باشد. مخالفان به طور کلی باید نمایندگانی در دولت محلی، در پارلمان، در نهادها داشته باشند؛ آنها باید ریشه هایی داشته باشند که به عنوان نماینده آنها در این مذاکرات حضور یابند. در بحران اخیر، شما باید درباره نفوذ مخالفان سؤال کنید. شما باید به آنچه گروه های مسلح علنا مطرح کرده اند، رجوع کنید. وقتی آنها بارها گفتند مخالفان، نماینده ما نیستند، آنها هیچ نفوذی ندارند. اگر شما می خواهید درباره گفت و گویی ثمربخش صحبت کنید، این گفت و گو بین دولت و این گروه های مسلح خواهد بود. نکته دیگری نیز وجود دارد. مخالفان یعنی گروهی با رویکردهای ملی که برای منافع مردم سوریه کار می کند. وقتی گروهی عروسک دست قطر یا عربستان سعودی یا هر کشور غربی دیگر از جمله آمریکاست، و از خارج مزد می گیرد، دیگر اپوزیسیون تلقی نمی شود. گروه های مخالف باید سوری باشند. ما یک اپوزیسیون ملی داریم. من آن را در این طیف قرار نمی دهم؛ من نمی گویم هر گروه مخالفی موجه نیست. اما شما باید گروه های ملی با عروسک دست ها را از هم تفکیک کنید. هر گفت و گویی ثمربخش نیست.
سؤال هشتم:
آیا این بدان معناست که شما نمی خواهید با نیروهای مخالفی که از حمایت کشورهای خارجی برخوردارند، ملاقات کنید؟
دکتر بشار اسد:
ما با هر کسی ملاقات می کنیم. ما در این خصوص شروطی نداریم.
خبرنگار: هیچ شرطی؟
رئیس جمهور:
هیچ شرطی.
خبرنگار: آیا شما با هر فردی ملاقات می کنید؟
رئیس جمهور:
بله، ما با همه ملاقات می کنیم. اما شما اگر می خواهید به یک نتیجه برسید باید از هر یک از آنها بپرسید: شما نماینده چه کسانی هستید؟ منظور من این است.
سؤال نهم:
اگر اشتباه نکنم، معاون استفان دی میستورا نماینده سازمان ملل، اکنون در سوریه است. وی یک اقدام موقت برای آتش بس و توقف درگیری ها در حلب را پیشنهاد می کند. آیا شما با آن موافق هستید؟
دکتر بشار اسد:
بله، البته. ما این کار را پیش از آنکه دی میستورا به این ماموریت اعزام شود، اجرا کردیم. ما این کار را در شهر حمص که یک شهر بزرگ به شمار می رود، اجرا کردیم. ما در ابعاد محدودتر، آن را در نواحی متفاوت نظیر حومه شهرها، روستاها و غیره انجام دادیم که موفق بود.
از این رو این ایده، بسیار خوب است، اما در عین حال جزئیات آن اهمیت دارد. دی میستورا با یکسری طرح های کلی به سوریه آمد و ما با برخی طرح های خاص موافقت کردیم، اکنون ما منتظر هستیم طرح مفصل او را مشاهده کنیم. ما در این خصوص سرگرم بحث هایی با معاون او هستیم.
سؤال دهم:
شما قبلا به عنوان پیش شرط آتش بس تاکید کردید گروه های مسلح باید ابتدا اسلحه هایشان را زمین بگذارند، که مشخصا از نظر آنها پذیرفتنی نبود. آیا این امر همچنان پیش شرط شماست؟
رئیس جمهور:
ما سناریوهای مختلف یا روش های آشتی مختلفی را انتخاب کردیم. ما در برخی نواحی، به آنها اجازه دادیم نواحی مسکونی را ترک کنند تا از تلفات غیرنظامیان جلوگیری شود، آنها با اسلحه های خود منطقه را ترک کردند. در مناطق دیگر اسلحه های خود را تحویل دادند و منطقه را ترک کردند. این امر بستگی دارد به اینکه آنها چه پیشنهاد می کنند و شما چه پیشنهاد می کنید.
سؤال یازدهم:
پاسخ شما برای من مفهوم نبود. آیا شما تاکید می کنید که آنها اسلحه هایشان را زمین بگذارند؟
دکتر بشار اسد:
نه، نه. در برخی نواحی اسلحه های خود را تسلیم نکردند، آنها منطقه را با اسلحه هایشان ترک کردند.
آنچه در مسکو قرار است اتفاق بیفتد، مذاکرات درباره راه حل نیست؛ فقط آماده شدن برای کنفرانس است
سؤال دوازدهم:
آیا شما به مذاکرات مسکو خوش بین هستید؟
رئیس جمهور:
آنچه در مسکو قرار است اتفاق بیفتد، مذاکرات درباره راه حل نیست؛ فقط آماده شدن برای کنفرانس است.
خبرنگار: این مذاکره درباره مذاکره است؟
دکتر بشار اسد:
دقیقا آماده شدن برای مذاکرات است. از این رو زمانی که شما شروع به بحث درباره این کنفرانس می کنید، سوال این است که اصول این کنفرانس چیست؟ من به نکته قبلی بر می گردم. بگذارید صریح بگویم: برخی از گروه ها، عروسک دست دیگر کشورها هستند. آنها باید همان دستورکار را اجرا کنند، و من می دانم که بسیاری از کشورها، نظیر فرانسه، مایل نیستند این کنفرانس به نتیجه برسد. از این رو به آنها دستور می دهند تا موجب شکست کنفرانس شوند. شما شخصیت های دیگری را دارید که فقط نماینده خودشان هستند؛ آنها نماینده هیچ کس در سوریه نیستند. برخی از آنها هرگز در داخل سوریه زندگی نکرده اند، و هیچ چیز درباره این کشور نمی دانند. البته شما افراد دیگری را نیز دارید که برای منافع ملی کار می کنند. از این رو زمانی که شما از اپوزیسیون به عنوان یک نهاد، صحبت می کنید، چه کسی قرار است بر دیگران اثر بگذارد؟ این مسئله است. این قضیه هنوز روشن نیست. بنابراین خوش بینی در اینجا نگاهی همراه با مبالغه خواهد بود. من نمی گویم بدبین هستم، من می گویم ما به هر حرکتی امیدواریم.
سؤال سیزدهم:
به نظر می رسد در روزهای اخیر، آمریکایی ها از مذاکرات مسکو، بیشتر حمایت می کنند. در ابتدا آنها چنین رویکردی نداشتند. دیروز کری وزیر خارجه آمریکا ابراز امیدواری کرد این مذاکرات پیش برود و موفق باشد.
رئیس جمهور:
آنها همواره چیزهایی می گویند، اما مهم این است که چه کارهایی می کنند. و شما می دانید که بین سوری ها و آمریکا بی اعتمادی وجود دارد. بنابراین باید منتظر ماند و دید در کنفرانس چه پیش می آید.
سؤال چهاردهم:
به این ترتیب، شما بهترین راه را برای اینکه بین طرف های مختلف درگیر در سوریه، معامله ای شکل بگیرد، چه می بینید؟
دکتر بشار اسد:
این معامله ای است که مستقیما با گروه های مسلح صورت می گیرد، اما شما دو نوع گروه مسلح مختلف دارید. اکنون اکثرا عضو القاعده اند، که شامل داعش و النصره و دیگر گروه های مشابه است که به القاعده وابسته اند اما کوچکتر هستند. آنچه باقی می ماند و اوباما آن را “اپوزیسیون میانه رو” می خواند، در واقع اپوزیسیون نیست؛ آنها گروه های مسلح هستند. اکثر آنها به القاعده پیوستند اما مجددا جذب ارتش سوریه شدند. در طول هفته گذشته، تعداد زیادی از آنها این گروه ها را ترک کردند و به ارتش سوریه آمدند.
باید قطعنامه 2170 شورای امنیت سازمان ملل را اجرا کرد
سؤال پانزدهم:
آیا اینها فراریان سابق هستند که بازگشتند؟
دکتر بشار اسد:
بله، آنها به ارتش بازگشتند. آنها گفتند، «ما نمی خواهیم دیگر بجنگیم.» از این رو آنچه از آنها باقی می ماند، بسیار اندک است. در پایان، آیا شما می توانید با القاعده و دیگران مذاکره کنید؟ آنها برای مذاکره آماده نیستند؛ آنها نقشه خود را دارند. روند آشتی که ما شروع کردیم و آقای دی میستورا قرار است آن را ادامه دهد، یک راه حل عملی است. این اولین نکته است.
نکته دوم این است که باید قطعنامه 2170 شورای امنیت سازمان ملل را اجرا کرد که درباره داعش است و چند ماه قبل صادر شد. این قطعنامه به روشنی همه را از حمایت این گروه ها به شکل نظامی، مالی یا لوجستیکی منع می کند. با این حال این همان کاری است که ترکیه، عربستان سعودی و قطر همچنان انجام می دهند. اگر این قطعنامه اجرا نشود، ما نمی توانیم از یک راه حل واقعی صحبت کنیم، زیرا مادامی که آنها پول می فرستند، همچنان موانعی وجود خواهد داشت. بنابراین ما از این نقطه می توانیم شروع کنیم.
سوم، کشورهای غربی باید چتر حمایتی خود را با عنوان «حمایت از اپوزیسیون میانه رو» بردارند. آنها می دانند که ما عمدتا با القاعده، داعش و النصره مواجه هستیم.
سوال شانزدهم:
آیا شما آمادگی دارید که اقدامات اعتمادسازی را قبل از مذاکرات انجام دهید، به عنوان مثال زندانیان را مبادله کنید، یا استفاده از بشکههای انفجاری را متوقف کنید، یا زندانیان سیاسی را برای اعتماد سازی در نزد طرف مقابل جهت حسن نیت در مذاکرات آزاد کنید؟
دکتر بشار اسد:
مسئله مربوط به روابط شخصی نیست تا ما از اعتماد سخن بگوییم، موضوع در مورد راهکارها است… در سیاست ما تنها از راهکارها سخن میگوییم، برای این که انسان کاری انجام دهد ضرورتاً نیاز نیست به شخص مقابل اعتماد کرد. باید راهکارهای مشخصی وجود داشته باشد که به نتایج خاص برسد، این چیزی است که مردم میخواهند. سؤال این است که راهکارهایی که ما میتوانیم فرض کنیم چیست؟ این سوال باز هم ما را به همان موضع قبلی بازمیگرداند که آنها کیستند و نماینده چه کسانی هستند و نفوذشان در سوریه چقدر است، اطمینان به اشخاصی که هیچ نفوذی ندارند فایدهای ندارد.
خبرنگار: وقتی که گروههایی برای مذاکره دور هم نشسته اند، در بسیاری از شرایط این نکته که یکی از طرفین به طرف مقابل نشان دهد که تمایل زیادی به تحقق پیشرفت در مذاکرات دارد و به صورت یک جانبه گام هایی برای تلاش جهت آرام کردن اوضاع بردارد، مفید خواهد بود. اقداماتی که من ذکر کردم این اثر را خواهد داشت.
رئیس جمهور:
ما موضوعات ملموسی در مورد آشتی ها داریم. آنها سلاح خود را تحویل میدهند و ما آنها را عفو می کنیم و به زندگی طبیعی خود باز میگردند. این یک مثال واقعی است که به اعتمادسازی منجر میشود، این از یک طرف. از طرف مقابل مناسبات بین این مخالفان و زندانیان چیست؟ آنها هیچ رابطهای ندارند. این زندانیان وابسته به آنها نیستند، بنابراین موضوع کاملاً متفاوت است.
سؤال هفدهم:
آیا شما به مبارزان عفو داده اید؟
دکتر بشار اسد:
بله قطعاً. ما بارها این کار را انجام دادهایم.
سؤال هیجدهم:
تعداد افرادی که شامل عفو شدهاند چند نفرند؟
دکتر بشار اسد:
من آمار دقیقی ندارم، اما هزاران نفر هستند.
سؤال نوزدهم:
الان آیا شما این آمادگی را دارید که به تمامی گروههای مخالف بگویید که اگر سلاحهای خود را کنار بگذارند در امنیت خواهند بود؟
رئیس جمهور:
بله من این را در یکی از سخنرانیهایم گفتم.
سؤال بیستم:
شما چطور امنیت آنها را تضمین کنید، چرا که آنها میگویند که اعتمادی به دولت شما ندارند.
دکتر بشار اسد:
آنها نمیتوانند این را بگویند، در آمار بیش از 50% از این عملیاتها موفقیتآمیز بوده است.
ما در سوریه به هیچ کشوری اجازه نداده ایم که نفوذی در کشورمان داشته باشد
سوال بیست و یکم:
اجازه بدهید که موضوع را کمی عوض کنم… حزب الله و سپاه قدس ایران و شبه نظامیان شیعه که ایران همه آنها را آموزش می دهد؛ همگی اکنون نقشی مهم را در نبرد با گروههای مسلح در سوریه ایفا می کنند. با توجه به حضور همه این گروهها در نبرد… آیا شما نگران نفوذ ایران در کشورتان نیستند… در مجموع، وضعیت در عراق و حتی در لبنان ثابت می کند که وقتی یک نیروی نظامی خارجی در کشور تحکیم بخشیده می شود، درخواست از آن برای ترک این کشور سخت می شود.
رئیس جمهور:
ایران کشوری مهم در این منطقه است و قبل از بحران نیز نفوذ داشت و در نتیجه، نفوذ این کشور به بحران مربوط نیست بلکه به موضع و جایگاه سیاسی این کشور به طور کلی مربوط است. وقتی از نفوذ صحبت می کنید، این امر به عوامل مختلفی مربوط می شود که کشوری را بانفوذ می کند. در خاورمیانه … در منطقه ما.. همان جامعه.. همان ایدئولوژی و همان قبائل تردد کننده در مرزها و بسیاری چیزهای مشابه وجود دارد… در نتیجه، این عوامل همگی از مرزها عبور می کند.. اگر کشوری نفوذی بر یکی از این عوامل داشته باشد؛ در این صورت نفوذ این کشور از مرزها عبور خواهد کرد… این بخشی از طبیعت ما است .. و ارتباطی با درگیری ندارد. البته.. وقتی درگیری وجود دارد و وقتی هرج و مرج حاکم می شود.. کشور دیگری نفوذ بیشتری در کشور شما کسب خواهد کرد… و وقتی اراده ای برای محافظت از حاکمیت کشورها وجود دارد؛ این امر روی خواهد داد. درپاسخ به سؤال شما باید بگویم که ایران هیچ گونه طمع و چشم داشتی در سوریه ندارد.. و ما در سوریه به هیچ کشوری اجازه نداده ایم که نفوذی در کشورمان داشته باشد.. ما اجازه همکاری می دهیم.. اگر می خواستیم به کشور دیگری اجازه دهیم تا نفوذ خودش را در کشورمان اعمال کند، به آمریکا اجازه اینکار را می دادیم.. این همان مشکل آمریکا و غرب به طور کلی است.. بنابراین ما آن را نمی پذیریم.. ایرانی ها نیز از طرف خود تمایلی به آن ندارند.
سوال بیست و دوم:
اجازه بدهید که این نکته را دنبال کنم.. در هفته گذشته حاجی زاده یکی از فرماندهان نیروی هوایی سپاه پاسداران ایران به مجله اشپیگل گفت که رهبر انقلاب اسلامی به نیروهای خودشان دستور ساخت و راه اندازی یک کارخانه تولید موشک در سوریه را داده اند.. این امر به امر اشاره دارد که ایران نقش رو به افزایشی دارد و این کار را به خودی خود انجام می دهد و نه ضرورتا با مشورت با شما.
رئیس جمهور:
نه.. ایفای نقش از طریق همکاری با ایفای نقش از طریق سلطه گری تفاوت دارد.
سؤال بیست و سوم:
یعنی همه آنچه ایران در سوریه انجام می دهد؟
رئیس جمهور:
با همکاری کامل با دولت سوریه است… همواره اینگونه بوده است.
سوال بیست و چهارم:
ایران در نهایت یک کشور است.. اما شبه نظامیانی هستند که نقشی پیچیده تر بازی می کنند. یکی از این مشکلات کار کردن با این گروهها این است که برعکس دولت ها چه بسا آنها آماده همکاری نباشند … به گونه ای که همواره روشن نیست که با چه کسی می توانید صحبت کنید.. آیا شما در قبال قدرت خود در کنترل بر این نیروها و مهار آنها در صورتی که ضرورت ایجاب کند، نگران هستید؟ علاوه بر این، سؤالی در ارتباط با حمله این هفته اسرائیل به نیروهای حزب الله در جولان مطرح است.. اسرائیلی ها اشاره می کنند که آنها به این نیروها حمله کرده اند زیرا حزب الله در حال طرح ریزی برای حمله به اسرائیل از خاک سوریه بود.. آیا خطر اجازه به شبه نظامیان برای اجرای مقاصد خاص خودشان که با مقاصد و اهداف شما در مشارکت در این جنگ به کلی مطابقت ندارد، بروز نمیکند؟
دکتر بشار اسد:
آیا منظور شما شبه نظامیان سوریه است یا کل شبه نظامیان؟
خبرنگار: به صورت خاص حزبالله و شبهنظامیان شیعی عراق مد نظر من است.
دکتر بشار اسد:
مؤسسات دولتی تنها ضامن تحقق ثبات هستند، اما هر امیدی که میتواند در کنار نقش این مؤسسات به صورت مثبت و خوب در شرایط خاص نقشآفرینی کند، وجود دارد، البته این مسائل آثار جانبی منفی هم دارند. این ماهیت مسائل است، البته وجود این شبه نظامیان در حمایت از دولت از شرایط جانبی یک جنگ است، اما باید تلاش شود تا این آثار جانبی مهار شوند.
اگر از هر فرد سوری در این زمینه سوال کنید، جواب مشابهی به تو میدهند، اکثر شهروندان سوری در تعامل با مؤسسات دولتی و ارتش و نیروهای امنیتی احساس راحتی بیشتری میکنند، اما اتفاقی که در القنیطره افتاد، کاملاً متفاوت بود. در زمان آتشبس سال 1974 سابقه نداشته که عملیاتی ضداسرائیل از بلندیهای جولان انجام شود، بنابراین ادعای اسرائیل در مورد برنامه ریزی برای جنگ بر ضد این رژیم از بلندیهای جولان بسیار دور از واقعیت است، این تنها یک توجیه است، چرا که آنها میخواستند عناصر مشخصی از حزبالله را ترور کنند.
سؤال بیست و پنجم:
البته اسرائیلیها از همان آغاز جنگ محتاط بودند تا در روند حوادث کشیده نشوند، مگر زمانی که احساس کنند منافعشان تهدید شده است.
دکتر بشار اسد:
این درست نیست، آنها بدون هیچ توجیهی از 2 سال پیش به سوریه حمله میکنند.
خبرنگار: در هر بار آنها میگویند که برای جلوگیری از انتقال تسلیحات حزبالله از ایران از مسیر سوریه این کار انجام میدهند.
دکتر بشار اسد:
آنها به مواضع ارتش سوریه حمله کردند،؛ چه ارتباطی بین حزبالله و مواضع ارتش سوریه وجود دارد.
خبرنگار: در آن حوادث ارتش نیز تیراندازی کرد.
دکتر بشار اسد:
این ادعاها دروغ است.
اسرائیل از گروههای مسلح در سوریه حمایت میکند و در واقع القاعده نیروی هوایی دارد که همان نیروی هوایی اسرائیل است
سوال بیست و ششم:
به نظر شما دستور کاری واقعی اسرائیل چیست؟
دکتر بشار اسد:
آنها از گروههای مسلح در سوریه حمایت میکنند، این کاملاً مشخص است، هرگاه ما در منطقهای پیشروی کردیم اسرائیلیها برای تأثیرگذاری بر اقدامات ارتش سوریه، حمله ای را ترتیب میدهند. این کاملاً آشکار است. به همین علت برخی از مردم سوریه با تمسخر میگویند: چطور گفته میشود القاعده نیروی هوایی ندارد، آنها در واقع نیروی هوایی دارند که همان نیروی هوایی اسرائیل است.
سوال بیست و هفتم:
در مورد شبهنظامیان، آیا شما اطمینان دارید که بعد از پایان جنگ میتوانید بر آنها مسلط شوید؟ آیا دولت میتواند تمامیت خود را که باید به صورت انحصاری در زمینه استفاده از قدرت در اختیار داشته باشد اعمال کند؟ در زمانی که گروههای مسلح مستقل در نقاط مختلف کشور وجود داشته باشند این اقدام مشکل است.
دکتر بشار اسد:
این طبیعی است، وقتی که دولت نمیتواند تعهدات خود را در قبال جامعه انجام دهد، بنابراین تنها جریانی نیست که حاکمیت را در کشور اعمال کند.
خبرنگار: اما شما اعتقاد دارید مثلاً در عراق تحقق این مسائل مشکل است چرا که شبهنظامیان شیعی حضور دارند که در طول جنگ از قدرت برخوردار بودند.
دکتر بشار اسد:
اتفاقاتی که در عراق رخ داد یک عامل مهم داشت و آن این بود که پل برمر قانون اساسی برای یک دولت وضع نکرد، بلکه قانون برای گروههای مختلف وضع شد. این یکی از دلایل بود، اما در سوریه چطور شده که ارتش در طول 4 سال با وجود تمام محاصرهها و مشارکت دهها کشور در جنگ بر ضد سوریه و حمایت گروههای مسلح از آن پایداری کرده است، ما قانون اساسی عملیاتی داریم، این در حالی است که قانون اساسی عراق فرقه ای است. علت این است، وقتی ما از قانون اساسی فرقهای صحبت میکنیم یعنی اینکه اصلا قانون اساسی نداریم.
سؤال بیست و هشتم:
وقتی جنگ به پایان رسید با این شبهنظامیان چه کار خواهید کرد؟
دکتر بشار اسد:
شرایط باید به اوضاع طبیعی بازگردد که قبل از جنگ بود.
سؤال بیست و نهم:
مطمئنید؟
دکتر بشار اسد:
بله. ما راه دیگری نداریم این نقش دولت است و این یک اتفاق بدیهی است.
سؤال سی ام:
در اثر کاهش قیمت نفت در جنگ سوریه را چطور ارزیابی میکنید، چرا که 2 تن از مهمترین همپیمانان و حامیان شما یعنی ایران و روسیه به صورت گسترده بر قیمت نفت تکیه دارند و در ماههای اخیر از خسارتهای بزرگی در بودجه خود به علت کاهش قیمت نفت رنج میبرند. آیا شما نگران قدرت آنها برای ادامه کمک به خودتان نیستید؟
رئیس جمهور:
نه. آنها به ما پول نمیدهند، بنابراین این روند هیچ تأثیری در سوریه ندارد، حتی اگر بخواهند به ما کمک کنند، ما از آنها قرض میگیریم، مثل هر کشور دیگر. البته اگر نتوانیم خودمان اوضاع را پیش ببریم. در برخی شرایط خودمان هزینهها را پرداخت میکنیم و در برخی شرایط قرض میگیریم.
خبرنگار: اما حمایتهای نظامی که از شما میکنند هزینه بردار است، اگر آنها پول کافی برای حمایت از ارتش خود نداشته باشند، آیا این برای شما مشکل ساز خواهد بود؟
رئیس جمهور:
نه، وقتی که برای هر اسلحهای که میخرید یا هر کالایی که تهیه میکنید پول میپردازید مشکلی نخواهد بود، بنابراین آنها نیز مشکلی در موضوع نخواهند داشت.
سؤال سی و یکم:
بنابراین شما میگویید تمام چیزهایی که از ایرانیها و روس ها دریافت میکنید همچنان ادامه دارد؟
دکتر بشار اسد:
تاکنون تغییری ندیده ایم، اما در مورد تأثیراتی که این اتفاق ممکن است در این کشورها داشته باشد من نمیتوانم پاسخ دهم.
سؤال سی و دوم:
در مصاحبههای پیشین گفتید که شما و حکومت سوریه در جریان جنگ اشتباهاتی مرتکب شدید، این اشتباهات چه بود و آیا الان از آن پشیمان هستید؟
دکتر بشار اسد:
من میگویم که هر حکومتی همواره اشتباهاتی میکند ، هر شخصی هم اشتباه میکند، اما وقتی از خطاهای سیاسی صحبت میکنیم باید از خودمان در مورد تصمیمات اساسی که از آغاز بحران اتخاذ کرده ایم، سوال کنیم. ما سه تصمیم اساسی گرفتیم، اول اینکه برای هر تلاشی جهت گفتگوها با سیاست باز برخورد کنیم. دوم اینکه قانون اساسی و قوانین موجود را بر اساس آن چیزی که بیشتر عناصر معارضه میگویند عامل اصلی ایجاد بحران شده، تغییر دهیم. تصمیم سوم دفاع از کشور و خودمان و مبارزه با تروریسم گفت. من اعتقاد ندارم که بتوان این تصمیمات را اشتباه دانست، اما اگر از اقدامات صحبت کنیم هر مسئولی در هر جایگاهی ممکن است اشتباهاتی انجام دهد، در مورد اشتباهات رفتاری و اشتباهات سیاسی تفاوت وجود دارد.
سؤال سی و سوم:
آیا میتوانید بعضی از این اشتباهات رفتاری را بگویید؟
دکتر بشار اسد:
در این رابطه باید به مسئولان میدانی مراجعه کنید، من الان چیز خاصی در ذهن ندارم. این موضوع در مورد جزییات است. من در مورد سیاستها صحبت میکنم.
سؤال سی و چهارم:
آیا احساس میکنید که اشتباهاتی در سیاستهایی که شما مسئول آن بودید انجام شده است؟
دکتر بشار اسد:
من تصمیمات اساسی را برشمردم
خبرنگار: اما گفتید که اینها اشتباه نبود.
دکتر بشار اسد:
آیا این که ما از کشورمان بر ضد تروریسم حمایت کنیم اشتباه است، اگر این اقدام اشتباه باشد پس گزینه درست حمایت از تروریسم خواهد بود.
خبرنگار: من فقط از چیزهایی سؤال کردم که شما انجام داده باشید و بعد آرزو کنید آنها را به صورتی متفاوت انجام میدادید.
دکتر بشار اسد:
اینها 3 تصمیم اساسی کشور بود، همه آنها هم درست بودند و من به این موضوع اطمینان دارم.
سؤال سی وپنجم :
خبرنگار:در مورد خطاهای عملیاتی که در سطح پایین انجام شده بود، آیا عاملان این اشتباهات محاکمه شدند، منظورم مسئولان تجاوز به حقوق بشر یا استفادة مفرط از زور یا هدف گرفتن شهروندان و امثال این اشتباهات است.
رئیس جمهور: بله عدهای به علت نقض قوانین در این رابطه زندانی شدند، آنهم در شرایط کنونی کشور اتفاق می افتد.
خبرنگار: منظور من در مورد هدف قرار گرفتن شهروندان یا تظاهرات کنندگان بود.
دکتر بشار الاسد: بله، در جریان اعتراضات آغاز بحران.
{ حملات هوایی آمریکا علیه داعش تنها عملیاتهایی صوری بود و واقعی نبود}
سوال سی و ششم:
خبرنگار:از همان آغاز حملات هوایی آمریکا بر ضد داعش، سوریه و آمریکا به دو شریک عجیب تبدیل شدند که به نوعی به صورت فعال در بخشی از این معرکه همکاری میکنند، آیا امکان همکاریهای بیشتر با آمریکا را وارد میدانید؟
رئیس جمهور: احتمال همواره وجود دارد، ما بیشتر از 30 سال پیش خواستار همکاری بینالمللی برای مبارزه با تروریسم شده بودیم، اما این احتمال نیاز به اراده دارد. سؤال این است که آیا آمریکا اراده مبارزه با تروریسم را واقعاً دارد، با وجود حملات انجام شده بر ضد داعش در شمال سوریه تاکنون تاثیر ملموسی در این زمینه ندیدهایم. حملات هوایی نیز تنها عملیاتهایی صوری بود و واقعی نبود. با آغاز این حملات داعش بر بخشهای بیشتری از اراضی سوریه و عراق تسلط پیدا کرد.
سوال سی و هفتم:
خبرنگار:در مورد حملات هوایی به کوبانی چه نظری دارید؟ آیا این حملات در توقف حمله داعش کارساز نبود؟
رئیس جمهور: کوبانی یک شهر کوچک است که حدود 50 هزار نفر جمعیت دارد، آنها 3 ماه یا بیشتر به این شهر حمله کردند اما نتوانستند جنگ را به پایان ببرند، اما در مناطق مشابه از نظر مساحت و تعداد ساکنان و از حیث وجود گروههای القاعده، ارتش سوریه در کمتر از 3 هفته این مناطق آزاد کرد. این نشان میدهد آنها در مبارزه با تروریسم جدی نیستند.
{آمریکا برای توقف حمایت از القاعده فشاری به ترکیه وارد نمیکند}
سوال سی و هشتم:
خبرنگار: به اعتقاد شما آیا باید آمریکا بیشتر وارد مبارزه با داعش شود؟
رئیس جمهور: موضوع در مورد ورود بیشتر از ناحیه نظامی مطرح نیست، چرا که مسائل تنها در این بعد خلاصه نمیشود بلکه این وجود باید در ابعاد سیاسی باشد، این موضوع با میزان تمایل آمریکا برای تأثیرگذاری در ترکیه ممکن است، چرا که وقتی داعش موفق شده در تمامی این مدت مقاومت کند این بدان معنا است که ترکها کمکهای مالی و تسلیحاتی خود را ادامه میدهند، آیا آمریکا هیچ فشاری بر ترکیه برای توقف حمایت از القاعده وارد کرده است؟ آنها این کار را نمیکنند. بنابر این مسائل تنها منحصر به ابعاد نظامی نیست. دوم اینکه اگر ما بخواهیم از ابعاد نظامی صحبت کنیم، مسئولان آمریکایی علناً اذعان دارند که تا زمانی که نیروهای زمینی وارد معرکه نشوند نمیتوان نتایج ملموسی را به دست آورد. ماهیت نیروهای زمینی که آنها می خواهند چیست؟
سوال سی ونهم
خبرنگار: پس آیا شما میگویید که نظامیان آمریکایی باید به منطقه اعزام شوند؟
رئیس جمهور: نه نظامیان آمریکایی؛ من از اصول صحبت میکنم، اصول نظامی. منظورم نظامیان آمریکایی نیست. اگر ادعای مبارزه با تروریسم را دارید، لازم است نیرو به میدان بفرستید. سؤالی که باید از آمریکایی ها پرسید این است که شما میخواهید به کدام نیروها متکی باشید؟ قطعاً این نیروها باید نظامیان سوری باشند. این سرزمین ما است؛ این کشور ما است. ما مسئول هستیم و اصلاً خواستار (اعزام) نیروهای آمریکایی نیستیم.
سوال چهلم:
خبرنگار: پس میخواهید چه اقدامی را از جانب آمریکا شاهد باشید؟ شما (بر لزوم) افزایش فشارها بر ترکیه اشاره کردید
رئیس الاسد: گفت فشارها بر ترکیه، عربستان سعودی و قطر باید افزایش یابد تا آنها دیگر از گروه های مسلح حمایت نکنند. دوم اینکه باید همکاری قانونی با سوریه شکل بگیرد و آغاز این کار نیز اجازه گرفتن از دولت ما برای راه اندازی اینگونه حملات باشد. آنها (آمریکایی ها) چنین کاری نکردند، پس این کار غیرقانونی است.
سوال چهل ویکم:
خبرنگار: ببخشید اجازه بدهید از شما بفهمم.. شما می خواهید همکاری قانونی باشد؟
دکتربشارالاسد: بدیهی است.. که برای هر گونه اقدام در کشور دیگری، باید از (مسئولان) آنها اجازه بگیرید.
سوال چهل ودوم:
خبرنگار: متوجه شدم؛ بنابراین شما خواستار توافقی رسمی بین واشنگتن و دمشق هستید که اجازه حملات هوایی را بدهد؟
رئیس جمهور: آغاز کار باید اجازه گرفتن باشد، حال بعداً میتوانیم درباره شکل آن گفتگو کنیم. اینکه آیا باید به شکل توافق یا معاهده باشد، بحث دیگری است.
{ما آمادهایم با هر کشوری که عزم جدی برای مبارزه با تروریسم دارد، همکاری کنیم}
سوال چهل وسوم:
خبرنگار: آیا شما آمادهاید گام های لازم را بردارید تا همکاری با واشنگتن ساده تر شود؟
رئیس جمهور: ما آمادهایم با هر کشوری که عزم جدی برای مبارزه با تروریسم دارد، همکاری کنیم، مشروط بر اینکه آنها مصمم باشند.
سوال چهل وچهارم:
خبرنگار: شما برای اینکه به واشنگتن نشان دهید که تمایل به همکاری دارید، حاضرید چه گام هایی بردارید؟
رئیس جمهوردکتربشار الاسد: گمان کنم این آمریکایی ها هستند که باید اراده و تمایل خود را نشان دهند. ما هم اینک نیز سرگرم مبارزه در میدان نبرد هستیم و لازم نیست که اراده خود را نشان دهیم.
{ همه نیروهایی که بدون همکاری با ارتش سوریه فعالیت میکنند، غیرقانونی هستند و باید با آنها جنگید }
سوال چهل وپنجم:
خبرنگار: آمریکا هم اکنون سرگرم تعلیم پنج هزار مبارز سوری است که قرار است ماه مه امسال وارد سوریه شوند. البته جان آلن، ژنرال آمریکایی با احتیاط بسیار یادآور شد که هدف این نیروها (مبارزه) با دولت سوریه نیست، بلکه آنها صرفاً بر (مبارزه با) داعش تمرکز خواهند کرد. زمانیکه این نیروها وارد کشور شوند، شما چه خواهید کرد؟ آیا به آنها اجازه ورود میدهید یا به آنها حمله میکنید؟
رئیس جمهور: همه نیروهایی که بدون همکاری با ارتش سوریه فعالیت میکنند، غیرقانونی هستند و باید با آنها جنگید. این کاملاً روشن است.
سوال چهل وششم:
خبرنگار: حتی اگر این کار شما را با آمریکا وارد جنگ کند؟…
دکتر بشارالاسد:هرچه باشد.. این نیروها بدون همکاری با نظامیان سوریه غیرقانونی هستند و دست نشانده کشور دیگری به شمار میروند؛ بنابراین مانند همه شبه نظامیان غیرقانونی دیگر که بر ضد ارتش سوریه مبارزه میکنند، با آنها جنگ خواهد شد. اما اینجا سؤال دیگری درباره این نیروها مطرح میشود. باراک اوباما گفته بود که این نیروها، خیالی هستند. حال چطور این تخیل به واقعیت تبدیل شد؟
اما نمیتوان تندروها را به میانه رو تبدیل کرد.
خبرنگار: هنوز هم در بین مخالفان .. برخی چهره های میانه رو حضور دارند. آنها همواره ضعیف تر هستند، اما گمان کنم دولت آمریکا میکوشد اطمینان یابد که نیروهای مبارزی که به آنها آموزش میدهد، تندرو نباشند.
رئیس جمهور : اما مسئله این است که چرا مخالفان میانه رو، که شما آنها را مخالفان دولت نامیده اید، امااز نظر ما گروه های مسلح هستند، ضعیف و ضعیفتر شده اند؟ به خاطر تحولات مربوط به بحران سوریه است که آنها هنوز ضعیفتر هستند. به میدان آوردن پنج هزار تن از این نیروها باعث می شود اکثر آنها فرار کنند و به داعش یا دیگر گروه ها ملحق شوند،شبیه به اتفاق سال قبلی است، بخاطر همین گفتم این مساله هنوز یک توهم است..،نه پنج هزار نیرو ، بلکه خود این فکر (آموزش پنج هزار نیرو) توهم است.
{ دولت (آمریکا)، نخستین دولت تاریخ است که بر اساس رسانههای اجتماعی، مسائل را ارزیابی و سپس تصمیمگیری میکند.. ما واشنگتن را دولت رسانه های اجتماعی نامیده ایم که با سیاست تفاوت دارد }
سوال چهل وهفتم:
خبرنگار: یکی از علت های بیزاری واشنگتن از همکاری رسمی با شما، ادعاهای مطرح شده درباره نقض جدی حقوق بشر از سوی دولت سوریه. این ادعاها فقط از جانب دولت آمریکا مطرح نشده است؛ بلکه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل و کمیسیون تحقیقات ویژه این نهاد نیز آن را عنوان کردهاند.. مطمئنم که شما نیز ادعاها را شنیده اید.. اینها شامل جلوگیری از دسترسی امدادگران به اردوگاه های آوارگان، بمباران کوردلانه اهداف غیرنظامی و همچنین شواهد و عکس هایی میشود که یک فرد با نام مستعار «قیصر» ارائه داده است؛ این شخص شواهدش را در مقابل کنگره آمریکا ارائه کرد که شکنجه و آزارهای هولناک در بازداشتگاه های سوریه نشان میداد. آیا حاضرید در این زمینهها اقدام کنید تا همکاری با آمریکا ساده تر شود؟
رئیس جمهور : مضحک است که این دولت (آمریکا)، نخستین دولت تاریخ است که بر اساس رسانههای اجتماعی، مسائل را ارزیابی و سپس تصمیمگیری میکند.. ما واشنگتن را دولت رسانه های اجتماعی نامیده ایم که با سیاست تفاوت دارد. هیچ یک از ادعاهایی که شما مطرح کردید، موثق نیست؛ همه آنها ادعا است. شما میتوانید عکسهایی هر کسی را بیاورید و بگویید این شکنجه است. چه کسی عکسها را گرفته است؟ عکاس کیست؟ کسی نمیداند. صحت هیچ یک از این شواهد تأیید نشده است، بنابراین همه اینها ادعاهای بدون مدرک است.
{ بالاخص آمریکا و به طور کلی غرب در جایگاهی نیست که از حقوق بشر دم بزند. آنها مسئول اکثر کشتارها در منطقه هستند }
خبرنگار: اما عکس های قیصر را بازرسان مستقل اروپایی بررسی کرده اند.
رئیس جمهوربشار الاسد: «نه، نه. بودجه این کار را قطر داده است و آنها میگویند نمیخواهند نام منبع فاش شود. بنابراین هیچ چیزی آشکار و ثابت شده نیست. در عکسها مشخص نیست تصویر متعلق به چه کسی است. فرضاً عکس ها فقط از یک سر و چند زخمی است. چه کسی گفته این کار دولت (سوریه) است و نه گروه های مسلح.. از کجا معلوم که این قربانی سوری نباشد و کس دیگری باشد؟ فرضاً عکس هایی که در ابتدای بحران (سوریه) منتشر میشد، در یمن و عراق گرفته شده بود. دوماً، بالاخص آمریکا و به طور کلی غرب در جایگاهی نیست که از حقوق بشر دم بزند. آنها مسئول اکثر کشتارها در منطقه هستند؛ بالاخص آمریکا پس از ورود به عراق، انگلیس بعد از اشغال لیبی و با اوضاع پیش آمده در یمن و آنچه درخصوص حمایت از اخوان المسلمین در مصر و همچنین تروریسم در تونس رخ داد. علت بروز همه این مشکلات، آمریکا بود. این آمریکایی ها بودند که ابتدا قوانین بین المللی و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل را زیر پا گذاشته و نه ما.
خبرنگار: راست یا دروغ، اینها بحثهای مجزایی است که باعث سلب مسئولیت از دولت شما نمی شود.
رئیس جمهور: نه..نه.. این طور نیست. آمریکا (ما را) متهم کرده است، بنابراین باید به همین بخش پاسخ دهیم. من نمیگویم اگر حقوق بشر نقض یا از آن تخطی شده است، دولت سوریه هیچ گونه مسئولیتی ندارد؛ این مقوله دیگری است. دومین بخش سؤال شما به ادعاها مربوط میشد. هنوز هم ادعاهایی وجود دارد. اگر از من جواب میخواهید، من باید در قبال چیزی پاسخگو باشم که موثق، اثبات شده و راستی آزمایی شده باشد.
سوال چهل وهشتم:
خبرنگار: آیا شما حاضرید از اساس انکار کنید که با زندانیان در سوریه بدرفتاری می شود و آنها شکنجه می شوند؟
رئیس جمهور: اگر برای تأیید صحت همه این ادعاها شیوه ای منصفانه و به دور از غرض ورزی وجود داشته باشد، البته .. آمادهایم. این به سود ما است.
سوال چهل ونهم:
خبرنگار : (دستیابی به) نوعی توافق هستهای بین ایران و آمریکا چه اثری بر سوریه خواهد داشت؟
دکتربشار اسد: هیچ اثری نخواهد داشت، زیرا بحران اینجا هرگز بخشی از مذاکرات نبود و ایران نیز از این کار (مطرح کردن سوریه در مذاکرات) خودداری کرد. و این کار درستی است، زیرا هیچ ارتباطی بین این دو وجود ندارد.
خبرنگار گفت: اما بسیاری در آمریکا پیش بینی میکنند که اگر ایران و آمریکا به توافق برسند، همکاری دو کشور به مراتب آسانتر خواهد شد. بنابراین، مردم از خود میپرسند آیا ممکن است ایران تصمیم بگیرد با کاهش حمایت ها از سوریه در حق دولت آمریکا لطف کند یا خیر؟
رئیس جمهور : ما هرگز اطلاعات تأیید کنندهای در این زمینه نداشتهایم، هرگز. نمیتوانم درباره چیزی صحبت کنم که هیچ گونه اطلاعاتی درباره آن ندارم.
{ مردم سوریه دست رد به سینه تروریستها زدند. حمایت مردم سوریه از دولتشان وارتش شان بیشتر شده است }
سوال پنچاه:
خبرنگار: آیا فکر می کنید جنگ از نگاه دولت شما خوب پیش می رود. تحلیلگران مستقل گفته اند دولت شما هم اکنون چهل و پنج تا پنجاه درصد از خاک سوریه را در کنترل خود دارد.
رئیس جمهور: جنگ سوریه ، جنگ میان کشورها و جنگ میان دو دشمن نیست که شما بخواهید اراضی خود را از دشمن پس بگیرید. ما درباره گروه های مسلح صحبت می کنیم که در مناطقی نفوذ کرده اند که غیرنظامیان در آنجا ساکن هستند. در سوریه تروریستهای سوری هستند که از تروریستهای خارجی حمایت می کنند تا بتوانند در میان غیرنظامیان پنهان شوند. آنها حملاتی انجام می دهند که از نگاه شما حملات چریکی محسوب می شود. جنگ سوریه چنین شکلی دارد. بنابراین شما نمی توانید به این جنگ از نگاه صرف اراضی نگاه کنید. مسئله دوم اینکه هر جا که ارتش سوریه خواسته است برود، در این کار موفق شده است. اما ارتش سوریه نمی تواند در هر کیلومتر خاک سوریه حضور داشته باشد. این کار غیرممکن است. ما در دو سال گذشته پیشرفتهایی داشته ایم. اما اگر سئوال شما این است که جنگ خوب پیش می رود ، باید به شما بگویم اساسا همه جنگها بد هستند زیرا کسی در جنگ برنده نیست و جنگ ویرانی می آورد. شما باید سئوالتان را طور دیگری بپرسید و بگویید آیا در این جنگ دستاوردی داشته ایم. دستاورد ما در این جنگ این است که مردم سوریه دست رد به سینه تروریستها زدند. حمایت مردم سوریه از دولتشان وارتش شان بیشتر شده است. قبل از آنکه درباره تصرف اراضی صحبت کنید، درباره این صحبت کنید که دولت توانسته است حمایت قلبی مردم را به دست آورد. دستاورد ما این بوده است. بقیه مسائل لجستیکی و فنی است. در واقع مسئله زمان است. جنگ در مسیر مثبت پیش می رود. اما این بدان معنا نیست که در سطح ملی شما بازنده نیستید زیرا در جنگ عده ای کشته می شوند، زیرساختها نابود می شود. جنگ به خودی خود تاثیرات اجتماعی بسیار بدی دارد.
سوال پنجاه ویکم:
خبرنگار : آیا فکر می کنید می توانید در نهایت گروه های مسلح را از طریق نظامی شکست دهید؟
رئیس جمهور: اگر آنها از حمایت خارجی برخوردار نباشند، به عبارت دیگر اگر تروریستهای جدیدی به استخدام آنها درنیاید و تدارکات به آنها نرسد، شکست دادن آنها مشکل نیست. حتی امروز هم ما از نظر نظامی مشکلی نداریم. مشکل این است که آنها همچنان تدارکات و نیرو به ویژه از ترکیه دریافت می کنند.
سوال پنجاه ودوم:
خبرنگار : بنابراین به نظر می رسد ترکیه همسایه ای باشد که بیشتر از همه درباره آن نگران هستید؟
دکتربشار الاسد : دقیقا همین طور است. به لحاظ لجستیک ما درباره ترکیه نگران هستیم و به لحاظ مالی تروریستها از عربستان سعودی و قطر تامین می شوند البته این کار هم از طریق ترکیه انجام می شود.
{اردوغان شخصا مسوول حمایت از تروریست ها در سوریه چون که تفکرات اخوان المسلمین را دارد، که پایه و اساس القاعده است }
سوال پنجاه وسوم:
خبرنگار: آیا شما شخص اردوغان را مسئول می دانید. او کسی است که شما زمانی روابط خوبی با او داشتید؟
رئیس جمهور: بله، او تفکرات اخوان المسلمین را دارد که پایه و اساس القاعده است. اخوان المسلمین اولین سازمان اسلامی سیاسی بود که اسلام سیاسی خشونت طلب را در اوایل قرن بیستم ترویج کرد. او قویا به این مکتب تعلق دارد و به این ارزشها قویا باور دارد. او بسیار متعصب است. به همین علت است که او هنوز از داعش حمایت می کند. او شخصا مسئول آن چیزی است که اتفاق افتاده ست.
سوال پنجاه وچهل:
خبرنگار : آیا شما هیچ شریک احتمالی دیگری در منطقه می بینید. برای مثال آیا فکر می کنید السیسی مصر شریک شماست؟
دکتر بشار الاسد: گفت من درباره شخص او صحبت نمی کنم اما به نظر من تا زمانی که مصر و ارتش مصر و دولت مصر با همان تروریستهایی که در عراق هستند می جنگند، البته که می توانیم این کشورها را مناسب همکاری در جنگ علیه دشمن مشترک در نظر بگیریم.
سوال پنجاه وپنجم:
خبرنگار : آیا شما می توانید سناریویی را تصور کنید که سوریه دوباره به شرایط پیش از جنگ چهار سال پیش بازگردد.
رئیس جمهور:به چه معنی است؟
{ ارتش سوریه در چهار گوشه کشور یعنی شمال، جنوب ، شرق و غرب کشور حضور دارد }
خبرنگار: یعنی سوریه تجزیه نشده باشد و دولت سوریه کنترل مرزهای خود را داشته باشد و بازسازی کشور را شروع کند و در صلح و آرامش باشد و کشوری همچنان لائیک باشد.
رئیس جمهور: اگر به نقشه نظامی کشور نگاه کنید، ارتش سوریه در چهار گوشه کشور یعنی شمال، جنوب ، شرق و غرب کشور حضور دارد. اگر مطمئن نبودیم که سوریه متحد و یکپارچه است ، اگر مطمئن نبودیم سوریه می تواند به وضع سابق خود بازگردد ، ارتش خود را به آن مناطق اعزام نمی کردیم. اگر به وحدت میان مردم سوریه باور نداشتیم، شاهد انزوای مردم خود در گروههای مختلف بر اساس ویژگیهای قومی و فرقه ای و مذهبی بودید. تا زمانی که چنین وضعیتی در کشور حاکم نباشد، مردم سوریه به راحتی در کنار یکدیگر زندگی می کنند، ارتش در همه جا حضور دارد، ارتش از همه رنگهای جامعه و بافت اجتماعی سوریه تشکیل شده است. این بدان معناست که ما همه باور داریم که سوریه باید به مسیری که در گذشته داشت بازگردد. ما هیچ گزینه دیگری نداریم زیرا اگر به وضع سابق خود بازنگردد ، روی همه کشورهای مجاور خود تاثیر خواهد گذاشت. این بافتی یکپارچه است و تاثیر زنجیره ای آن از اقیانوس اطلس گرفته تا اقیانوس آرام می رود.
سوال پنجاه وششم:
خبرنگار: اگر شما پیامی برای اوباما رئیس جمهور آمریکا داشته باشید، پیامتان چه خواهد بود؟
دکتر بشار الاسد: به نظر من خواسته معمولی از هر مسئول و مقامی در جهان این است که برای منافع مردم خود کار کند. سئوالی که من از هر آمریکایی دارم این است که از حمایت از تروریستها در کشور ما و منطقه ما چه سودی می برند.شما از حمایت از اخوان المسلمین در مصر و دیگر کشورها در چند سال پیش چه دستاوردی داشتید؟ از حمایت از شخصی مثل اردوغان چه چیزی نصیب شما شد؟یکی از مقامات کشورتان ( آمریکا) هفت سال پیش در پایان سفرش به سوریه از من پرسید ، فکر می کنید چگونه می توانیم مشکل افغانستان را حل کنیم. من به او گفتم شما باید با مقاماتی تعامل داشته باشید که عروسک خیمه شب بازی و دست نشانده نیستند، کسانی که می توانند به شما نه بگویند. بنابراین تا زمانی که شما دنبال مقاماتی باشید که نوکر وعروسک دست باشند، نمی توانید برای منافع کشورتان کار کنید. شما بزرگترین قدرت در جهان هستید. شما می توانید هر چیزی را در سراسر جهان ترویج کنید و بذر هر چیزی را در سراسر جهان بپاشید: شما دانش، نوآوری، فناوری اطلاعات دارید که می توانید در سراسر جهان گسترش دهید که آثار مثبتی دارد. اما تا زمانی که شما در عرصه سیاسی بدترین هستید نمی توانید در زمینه های مثبت بهترین باشد. این نوعی تضاد است. به نظر من این چیزی است که مردم آمریکا باید آن را تجزیه و تحلیل کنند و درباره آن سئوال کنند. چرا شما در همه جنگها شکست می خورید و ناکام می شوید. شما می توانید جنگ ایجاد کنید، شما می توانید مشکل درست کنید، اما نمی توانید هیچ مشکلی را حل کنید. بیست سال روند صلح در فلسطین و اسرائیل را دیدیم، اما هیچ کاری نمی توانید درباره آن بکنید این در حالیست که شما کشوری بزرگ و قدرتمند هستید.
{ سوریه قلب خاورمیانه است. همه این را می دانند. اگر خاورمیانه بیمار باشد، کل جهان بی ثبات خواهد بود }
سوال پنجاه وهفتم:
خبرنگار: در مسئله سوریه، چه سیاستی بهتر است؟
دکتر بشار الاسد : سیاستی بهتر است که ثبات در خاورمیانه را حفظ کند. سوریه قلب خاورمیانه است. همه این را می دانند. اگر خاورمیانه بیمار باشد، کل جهان بی ثبات خواهد بود. در سال هزار و نهصد و نود و یک ، زمانی که ما روند صلح را آغاز کردیم، امیدواری زیادی داشتیم. اما اکنون پس از بیست سال ، نه تنها در نقطه اول هم نیستیم بلکه خیلی عقب تر از آن رفته ایم. بنابراین سیاست باید کمک به صلح در منطقه، مبارزه با تروریسم، ترویج و ارتقای سکولاریسم و حمایت از این منطقه به لحاظ اقتصادی و کمک به رشد اذهان و جامعه باشد همانطور که این کار را در کشورتان انجام داده اید. این ماموریتی است که آمریکا باید داشته باشد نه اینکه جنگ به راه اندازد. به راه انداختن جنگ باعث نمی شود قدرتی بزرگ باشید.